Horyzonty poznania

bardzo dobry materiał, bazowy dla zrozumienia podstaw naszego funkcjonowania

 

 

Kochani,

życzę nam w Nowym 2017 Roku lekkości, radości i harmonii 

 

poszerzamy świadomość

„Co sprawia, że warto żyć?”

 

 


Znakomity wykład prof.
 Tadeusza Gadacza 


Horyzonty poznania – krótko o tym, co i jak określa i determinuje nasze poznanie i rozumienie świata – różne spojrzenia na teorie umysłu i świadomość
„mamy tylko pewne światopoglądy, myślimy z wnętrza światopoglądów (…) myślimy nie jak maszyny spekulatywne, jak mówił Kartezjusz, ale myślimy nastrojami, ciałem, emocjami, to wszystyko wpływ ma na nasze myślenie”

 

 

Po co nam mózg

Wykład wygłoszony został w ramach Tygodnia Mózgu w Warszawie. Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego, Polska Akademia Nauk, 18 marca 2015 r.

Na zasadnicze pytanie: po co nam mózg? Karl Friston odpowiada w sposób następujący: po to, aby tworzyć model rzeczywistości a następnie poruszać się w tym wirtualnym mózgowym modelu. Pogląd sięga czasów Aleksandra von Humboldta, który jako pierwszy zasugerował że mózg musi przewidywać konsekwencje swojej aktywności sensoryczno-motorycznej, w postaci nieświadomego wnioskowania. Funkcja mózgu może wiec być ujęta jako funkcja przewidująca, wnioskująca i kreująca rzeczywistość (a nie ją odzwierciedlająca). Friston proponuje pogląd według którego mózg jest widziany jako organ przewidywania, który potrafi generować wirtualne rzeczywistości (hipotezy) aby testować je w oparciu o dane zmysłowe a w konsekwencji podejmuje takie działania wobec swojego środowiska, aby zminimalizować coś, co jest nazywane zdziwieniem, zaskoczeniem, niespodzianką. To zdziwienie, czyli błąd przewidywania jest zdarzeniem które może być przez mózg wychwytywane jako odbiegające od oczekiwań. W pozostałych sytuacjach mózg otrzymuje informacje, które i tak są wcześniej zawarte w jego modelu świata. To zaskoczenie, błąd przewidywania, albo wolna energia odpowiada różnicy pomiędzy danymi zmysłowymi które nie potwierdzają modelu rzeczywistości istniejącego na wyższych piętrach hierarchii mózgowej. W takim ujęciu minimalizowanie wolnej energii jest podstawowo tym samym co zapobieganie wystąpieniu błędu przewidywania. Ale mózg może się mylić, kiedy dane napływające z otoczenia nie potwierdzają treści zawartych w istniejącym uprzednio modelu rzeczywistości. W takiej sytuacji wykryty błąd przewidywania może być zaprzeczony, utrzymany wbrew napływającym danym, lub bardziej adaptacyjnie może być podstawą nowego uczenia się.
Co zasadnicze, wewnętrzny model świata może minimalizować błąd przewidywania jeśli zapewnia dokładny, ale i nie nadmiernie rozbudowany schemat wyjaśniania informacji zmysłowych. Rola snu w optymalizacji modeli mózgowych jest kolejnym elementem tej teorii. Sugeruje to zasadniczą rolę snu – optymalizowania modeli świata generowanych przez mózg.
Takie ujęcie może mieć także znaczenie dla rozumienia procesów psychoterapii. Może ona być widziana jako sytuacja, w której osoba leczona zgłasza się z takimi modelami samej siebie lub relacji z ludźmi, które są nieadekwatne do rzeczywistych. Natomiast sytuacje w których osoba ta stwierdza ta nieadekwatność (wykrywa błąd przewidywania) nie są wykorzystywane do korygowania istniejącego modelu. Przeciwnie – jest on wzmacniany, a jeśli fakty go nie potwierdzają, to tym gorzej dla nich. To co jest wykrywane w procesie rozmowy z pacjentem, np. w trakcie analizy przeniesienia, może być ujęte jako ujawnianie błędu przewidywania. Terapeuta posługując się swoimi umiejętnościami „wykrywa” te wypowiedzi, w których model narzucany przez pacjenta jest nieadekwatny do rzeczywistej relacji. Może to pozwolić na uaktualnienie, dostosowanie modelu istniejącego w umyśle pacjenta do rzeczywistych treści i procesów zachodzących w relacji z terapeutą i w konsekwencji w relacji z otoczeniem społecznym.

 

 

 

Kolejny znakomity wykład Profesor Brzezińskiejhttps://www.youtube.com/watch?v=gjkrSfdz64Q

Znaczenie Dzieciństwa w Życiu Człowieka

„ważna jest świadomość, że jakie będą początki, takie będzie wszystko (…) nigdy dość głaskania, nigdy dość brania na kolana, nigdy dość odpowiadania na pytania”

 

 

„Seks kontrowersyjny – czyli rzecz o normach seksualnych” prof. Zbigniew Lew-Starowicz

Czy można żyć bez seksu? Co to jest norma seksualna? Czym jest wyobraźnia erotyczna oraz jakie mity i uprzedzenia ograniczają przyjemność z seksu? Dlaczego seks dla mężczyzn jest ważniejszy niż dla kobiet? Czy udawane orgazmy to powszechne zjawisko? Na te i wiele innych pytań staraliśmy się odpowiedzieć podczas spotkania z niezwykle cenionym seksuologiem, psychiatrą i psychoterapeutą – prof. Zbigniewem Lwem-Starowiczem.

 

„Trudne czasy dla bliskich związków” – prof. Katarzyna Popiołek

Małżeństwo zaczyna budzić lęk jako ten rodzaj stabilizacji, który zamyka inne drogi życiowe, odbiera wolność. Dlatego młodzi ludzie coraz częściej wybierają luźniejsze rodzaje związków, które nie łączą się z poczuciem, że to decyzja raz na zawsze – dodaje.

 

 

Doktor Tomasz Olchanowski – ulubiomy autor, krótki fragment referatu z 14 Forum Inspiracji Jungowskich http://www.youtube.com/watch?v=IqOaehuE9Gk

zazwyczaj określa się człowieka mianem istoty świadomej, ale doskonale zdajemy sobie sprawę, że świadomość jest rzeczą względną z powodu ostrej granicy między świadomym a nieświadomym (…) „każdy z nas przychodzi na świat w pewnym otoczeniu światopoglądowym (…) nasza tożsamość staje się czymś iluzorycznym, szczególnie jeśli zapytamy co jest mną, a co jest kulturą”

 

Dezintegracja pozytywna prof. Kazimierza Dąbrowskiego  http://www.dezintegracja.pl/ 

„Na poziomie dezintegracji wielopoziomowej spontanicznej rozgrywają się największe dramaty człowieka, często niemal niemożliwe do zniesienia. Jednak dysponuje on już na tym etapie potężnym dynamizmem rozwojowo-obronnym  – „kanalizacją ku górze”, stwarzającą możliwość nawet przyspieszonego rozwoju.”